سابقه و هدف : پنبه یکی از مهم ترین محصولات گیاهی در ایران است و در نواحی مختلفی کشت می شود . کشت مداوم یکسری از   ژنوتیپ ها منجر به فرسایش ژنتیکی در دراز مدت می گردد، بنابر این مطالعه تنوع ژنتیکی و معرفی ارقامی با تنوع ژنتیکی بالا امری مهم و ضروری است .

  مواد و روش ها : در این مطالعه تنوع ژنتیکی ده رقم مختلف پنبه تتراپلوئید (.Gossypium hirsutum L) با استفاده از روش مولکولی RAPD مورد ارزیابی قرار گرفت .

  یافته ها : از 30 پرایمر مورد بررسی، 22 پرایمر باندهای قابل ارزش گذاری تولید نمودند . در مجموع، 387 باند حاصل شد که 178 باند پلی مرف بودند . پرایمر OPM 11 بیشترین باند پلی مرف و پرایمر OPC09 بیشترین باند اختصاصی را تولید کردند در حالی که بعضی از پرایمرها هیچ باند اختصاصی نداشتند . بعضی ارقام دارای باندهای اختصاصی بودند . بیشترین باند اختصاصی متعلق به رقم سی اکرا بود (6 باند ).

  نتیجه گیری : گروه بندی ارقام با روش NJ انجام گرفت که نشان دهنده تنوع ژنتیکی ارقام مورد مطالعه براساس مارکرهای مولکولی RAPD بود . بر اساس دندروگرام رسم شده دو رقم والدینی سی اکرا و نازلی دارای بیشترین تشابه ژنتیکی ( bootstrap %100 ) با یکدیگر بودند .