سابقه و هدف: پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های موجود در لوله گوارش هستند که علاوه بر کمک به گوارش مولکول های پیچیده به سیستم ایمنی بدن نیز کمک کرده و باعث کاهش التهاب می شوند. اثرات سودمند این باکتری در ترمیم زخم های گوارشی به اثبات رسیده است اما تحقیقات کمی در زمینه اثرات ترمیمی این باکتری ها بر زخم های پوستی انجام شده است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر لاکتوباسیلوس پلانتاروم جدا شده از محصولات لبنی- سنتی ایران بر ترمیم زخم پوستی می باشد.

مواد و روش ها: پس از جداسازی 22 سویه لاکتوباسیل از محصولات لبنی- سنتی ایران و بررسی میزان تولید اگزو پلی ساکارید سویه ها با روش فنل سولفوریک در نهایت، لاکتوباسیلوس پلانتاروم که توانایی تولید اگزوپلی ساکارید بالایی داشت، انتخاب گردید. سپس موش های صحرایی نر از نژاد ویستار به گروه های پنج تایی تجربی، کنترل و کنترل منفی تقسیم شدند و زخمی مربع شکل به ابعادcm 5/1 × 5/1 در پشت موش ها ایجاد گردید. پس از گذشت 24 ساعت از ایجاد زخم، گروه های کنترل و تجربی به ترتیب تحت درمان موضعی با اوسرین و اوسرین حاوی لاکتوباسیلوس پلانتاروم قرار گرفتند، اما گروه های کنترل منفی هیچ درمانی دریافت نکردند. مساحت زخم هر سه روز یک بار اندازه گیری شد. زخم پوستی موش ها پس از کشته شدن در روزهای یک، سه و چهارده برداشته شد و تحت مطالعات بافت شناسی و آماری قرار گرفت.

یافته ها: لاکتوباسیلوس پلانتاروم ابعاد زخم را نسبت به دو گروه کنترل و کنترل منفی به طور معنی داری کاهش و ترمیم زخم را افزایش داد. بررسی مطالعات بافت شناسی در روز سوم نشان دهنده افزایش معنی دار میزان نوتروفیل ها در واحد سطح (0.001و افزایش ماکروفاژها و  فیبروبلاست ها بود (0.001همچنین در روز چهاردهم در میزان نوتروفیل ها، ماکروفاژها و فیبروبلاست ها کاهش معنی دار (0.001مشاهده شد.

نتیجه گیری: یافته های فوق نشان دادند که لاکتوباسیلوس پلانتاروم توانسته به طور معنی داری موجب کاهش التهاب و تسریع روند بهبود زخم در موش صحرایی شود. مطالعات بیشتری جهت شناسایی دقیق تر مکانیسم عمل لاکتوباسیلوس پلانتاروم در طی ترمیم زخم پوستی نیاز است.